سفال های باستانی در گنج یابی

سفال های باستانی در گنج یابی

سفال های باستانی در گنج یابی

سفال های باستانی در هر دوره خصوصیات خودشون رو دارند سفال هخامنشی بصورت خام بوده دارای نگاره در دوره اشکانی

صنعت سفالگری پیشرفت میکند و با استفاده از کوره ها آنها را پخته میکنند که بیشتر بدون نگاره هستند اما در زمان ساسانیان

سفال ها هم دارای نگاره هستند و هم از ظرافت خاصی برخوردارند و هنر سفال در این دوره به شکوفایی میرسد و در اواسط

دوره ساسانیان سفال ها لعاب دیده و لعاب دار میشوند که عمر سفال را بالا میبرده است.سفال های باستانی در گنج یابی

سفال های باستانی

تکنیک های ساخت سفال های باستانی :

پس از خشک شدن در هوا به مدت یک یا دو ساعت گلدان را میتوان با تراشیدن با یک تکه کوچک پوسته صدف تیز شده نازک کرد

و شکل داد پس از این تراشیدن میتوان با استفاده از ناخن یا ابزاری مانند خرطوم، چوب یا مهر چوبی، طرحی را اجرا کرد.

تکه سفال تزئین شده : گلدان ها باید حداقل دو هفته قبل از آماده شدن برای پخت در هوا خشک شوند.

مقطع کوره آتش باز : سبک ها و تزئینات در طول تاریخ ۲۵۰۰ ساله سفال بومی در آیووا تغییر کرده است با گذشت زمان تنوع بیشتری

از گلدان ها، کاسه ها، کوزه ها و بطری های آب برای عملکردهای مختلف ساخته شدند.

سفال های تزئین شده با طناب اواخر وودلند : بسیاری از سفال های Woodland در مقایسه با سفال های ساخته شده توسط فرهنگ های

بعدی کاملاً ضخیم هستند.

علامت گذاری پارچه روی سفال : سرامیک‌های Great Oasis گلدانهای کروی شکل و با پایه‌ های گرد هستند بدنه‌ های علامت‌ گذاری شده

روی بند ناف معمولاً بدون تزئین بودند اما لبه‌ های شیشه اغلب با طرحهای هندسی حکاکی تزئین میشدند.

لبه سفالی حک شده Great Oasis : سفالگران میل کریک انواع مختلفی از ظروف از جمله کاسه ها، تابه های مستطیلی ته صاف،

کوزه های بذر، بطری های گردن پهن، بطری های آب کلاهدار، کوزه ها و اولاها (کوزه های آب دهان گشاد) را میساختند.

میل کریک شبیه دسته : کاسه فرم لبه و تزئین سرامیک گلنوود را متمایز میکند ظروف طوق دار با ضخیم کردن لبه با افزودن یک نوار اضافی

از خاک رس (یقه) ساخته میشدند.سفال های باستانی در گنج یابی

معنی و مفهوم سفالگری چیست؟

سفالگری سرامیک یا هنر سرامیک نیز نامیده میشود و همچنین ایجاد اشیا عمدتا ظروف پخت و پز یا نگهداری که از گل ساخته شده و سپس

در اثر حرارت سخت میشود اولین هنر کاربردی بود که در دوران پارینه سنگی فوقانی پس از نقاشی بدن پدیدار شد اولین شکل سفال چینی بود

که برای اولین بار در جیانگشی در جنوب حوضه رودخانه یانگزی ظاهر شد.سفال های باستانی در گنج یابی

سفال های باستانی(سفال های باستانی در گنج یابی)

اختراع و توسعه سفال مانند غارنگاری و نیز انواع دیگر هنرهای ما قبل تاریخ بازتابی از شرایط اجتماعی، اقتصادی و محیطی است که بسیاری

از آنها هنوز به درستی درک نشده اند و شاخص قابل توجهی از توسعه فرهنگی یک جامعه است علاوه بر این در حالی که اولین ظروف سرامیکی

باید چندین فرصت جدید برای پخت و پز و مصرف غذا در اختیار شکارچیان عصر حجر قرار داده باشد ما تقریباً هیچ ایده ای از نحوه استفاده

از ظروف اولیه نداریم.

سفال های باستانی در گنج یابی

سه نوع ظروف سرامیکی اصلی وجود دارد که عبارتند از :

سفالی

ظروف سنگی

چینی

که بر اساس خاک رس استفاده شده در ساخت آنها و دمای مورد نیاز برای پختن آنها طبقه بندی میشوند.

سفالینه قدیمی ترین و آسان ترین و همچنین نرم ترین نوع سفال است و در کمترین دما (معمولاً بین ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد)

گرم میشود این شامل مایولیکا، فایانس و دلفت است.

ظروف سنگی نوعی سفال متراکم تر است که در دمای بالاتر (بین ۱۱۰۰ تا ۱۳۰۰ درجه سانتیگراد) پخته میشود علاوه بر این ظروف سنگی

معمولا با لعاب پودر شیشه پوشانده میشوند و دوباره در دمای بالاتر پخته میشوند این باعث میشود که لعاب با بدنه رسی ترکیب شود و

سطحی زجاجیه و غیر قابل نفوذ ایجاد کند در جایی که ظروف سفالی معمولا دارای رنگهای گاومیش تا قرمز تیره هستند ظروف سنگی

از خاکستری تا گاومیش یا حتی سبز متفاوت است (مانند سلادون یا همان سبز بیدی)

چینی یکی بهترین و با ارزش‌ترین نوع باقی مانده میباشد که از ظروف سنگی ظریف تر است هنگام ضربه زدن صدای زنگ ایجاد میکند

و وقتی در برابر نور قرار میگیرد، شفافیت مشخصی دارد.

سفال های باستانی در گنج یابی

سفالهای باستانی در گنج یابی دارای چه ویژگی هایی هستند؟

ظروف سفالی برای آیوایی‌ های باستان مهم بوده و نوع مهمی از مصنوعات برای باستان‌ شناسان است گلدان های سرامیکی

شکستنی هستند اما قطعات کوچک یا تکه های آن حتی پس از صدها سال در زمین تقریباً تخریب ناپذیر هستند دیگ ها ابزاری

برای پخت و پز، سرو و نگهداری غذا بودند و سفال نیز راهی برای بیان هنری بود.سفال های باستانی در گنج یابی

سفالگران ما قبل تاریخ ظروف خود را به طریق مختلف میساختند و تزئین میکردند اغلب سفالگران در یک جامعه یا منطقه چند سبک

مشخص از گلدان ها را میساختند از آنجایی که ظروف و سبکها بین گروهها مشترک بود باستان‌ شناسان اغلب میتوانند مکانها را در زمان

و مکان مرتبط کنند زیرا دارای انواع سرامیکی یکسانی هستند همچنین باستان شناسان از اصطلاحات خاصی برای توصیف ظروف سرامیکی

استفاده میکنند.

تاریخچه ظهور سفال در ایران :

اولین ظهور سفال در زمان جنگلها در حدود ۲۸۰۰ سال پیش قابل توجه است زیرا نشان میدهد که مردم ممکن است کم‌ تحرک‌ تر شده باشند

مردمان قبلی از کیسه های پوستی سبک و قابل حمل یا ظروف بافته شده از پوست داخلی درختان یا نی استفاده میکردند شکارچیان و گرد

آورندگان عشایر نمی خواستند گلدان های سنگین و شکستنی را حمل کنند با این حال هنگامی که مردم شروع به اسکان در روستاهای دائمی

کردند کاربردهای زیادی برای سفال یافتند.

(سفال های باستانی در گنج یابی)

ظروف سفالی کیسه‌ ای شکل با علامت‌گذاری بند ناف، شکل آشنای جنگل‌های میانی است همچنین ظروف سفالی از خاک رس جمع آوری

شده در کنار نهرها یا در دامنه تپه ها ساخته میشد ماسه، سنگ خرد شده، پوسته صدف آسیاب شده، خاک رس پخته شده خرد شده،

یا الیاف گیاهی برای جلوگیری از انقباض و ترک خوردن در طول پخت و خشک کردن اضافه میشوند.

نخستین نمونه های سفال

نخستین نمونه های آن از شوش در ایلام که اولین سکونت گـاه ایرانیان در پای فلات ایران بود بـدست آمد.

سـفالهـای شوش نه تـنهـا مربوط به خود شوش است بلکه سفالینه هـایی که از تـپه موسیان در 160 کیلومتری شوش و از سومر و تـل

حلف در عراق و از شمال غربی هـندوستان و بلوچستان یا از فلات ایران در تـپه گـیان و تـپه حصار و تورنگ تـپه و سیلک، یا در قسمت شرق

تا آنائـو که امروز در تـرکستان روسیه است، جزو طبقه سفالهای شوش نامیده می شود.

سفالهـایی که بـه نام شوش اول معـروف است مـتعـلق به زمانی است در حدود 3500تا 2500سال پـیش از میلاد مسیح می باشد.

در اینجا باید متـذکـر شد که مردمانی با تـمدن نوسنگـی نیز در ایالت کانسوی چـین پـیدا شدند و ظروف سفالی آنهـا ویـژگـیهـایی هـمانـند

ظروف سفالی شوش از لحاظ روش و فنِّ تولید دارد.

تکنیک های ساخت سفال های باستانی :

سفال های باستانی در هر دوره خصوصیات خودشون رو دارند

و سفال های باستانی هخامنشی بصورت خام بوده.

در دوره اشکانی صنعت سفالگری پیشرفت میکند و با استفاده از کوره ها آنها را پخته میکنند،

که بیشتر بدون نگاره هستند اما در زمان ساسانیان سفال ها هم دارای نگاره هستند،

و هم از ظرافت خاصی برخوردارند و هنر سفال در این دوره به شکوفایی میرسد،

و در اواسط دوره ساسانیان سفال ها لعاب دیده و لعاب دار میشوند که عمر سفال را بالا میبرده است.