دفینه بزکوهی در گنج یابی

دفینه بزکوهی در گنج یابی

دفینه بزکوهی در آثار بازمانده از فرهنگ‌های ایران گاه به شکل پازن و کَل با شاخ‌های تیز و خمیده و بلند،

گاه به گونه بز اهلی با شاخ‌های کوتاه و هم راستا، و گاه به سان قوچ یا گوسفند وحشی

با شاخ‌های خمیده و پیچان تصویر می‌شود.

بیشتر نمونه‌های بازنمایی این جانور در هنر ایران با شاخ‌هایی بلند و پیچان و شمشیرگون است.

این شاخ‌ها سلاح ویژه بز نر است که در طبیعت گاهی به بیش از یک متر می‌رسد و بلندیشان از نیروی

بیشتر و توانایی او برای غلبه بر همنوعانش حکایت می‌کند. از آنجایی که نرهای پیروز می‌توانند

گروهی متشکل از پنج تا پانزده بز ماده را تصاحب کنند، اهمیت شاخ‌های بلند و ارتباطشان

با مفاهیمی چون جنگاوری و باروری آشکار می‌شود.

دَفینه چیست:

دَفینه به مجموعه‌ای از سکه‌ها و اشیای باارزش گفته می‌شود که در قدیم در زیر خاک دفن شده‌باشد.

دفن‌کننده‌های این اشیای باارزش معمولاً این کار را با این قصد انجام داده‌اند که پس از مدتی گنجینه

را دوباره از زیر خاک به‌درآورند اما در برخی موارد، مرگ دفن‌کننده باعث باقی ماندن دفینه در زیر خاک شده‌است.

به عبارت دیگر به اشیاء قیمتی و ارزشمندی مانند طلا و نقره که به منظور محافظت از بلایای طبیعی، جنگ‌ها و

دزدان و راهزنان، در جاهایی مانند زیر خاک، داخل دیوارها، در پای درختان، چاه‌ها، قنات‌ها و این قبیل محل‌ها

مدفون شده‌است دفینه یا گنج گویند.

دفینه‌ها ممکن است پس از مدت‌های مدید توسط جویندگان گنج، باستان‌شناسان، یا توسط افراد معمولی

به‌طور اتفاقی کشف شوند. اشیای کشف‌شده باارزش توسط جویندگان گنج یا افراد غیرکارشناس معمولاً

معروف به اشیای «زیرخاکی» است.

فراموش شدن محل دفن یک دفینه یا تغییرات در جغرافیای محل می‌تواند باعث سخت شدن

و طولانی‌مدت شدن بازیافت آن شود.

از دفینه‌های معروف در آسیا می‌توان به گنجینه غار کلماکره پل‌دختر لرستان ششمین گنج بزرگ جهان

و دفینه دژ زیویه سقز کردستان در ایران و دفینه طلاتپه در افغانستان و گنجینه آمودریا (جیحون) هخامنشیان

کشف شده در منطقه تختی سنگین تاجیکستان اشاره کرد.

 نماد بز در گنج یابی

فلزیاب نماد و نشان بز در گنج یابی نشانه بز در دفینه یابی | شواهد باستانشناختی نشان می‌دهد

که بز کوهی، جدّ اعلای بز اهلی کنونی، نخست در جنوب غربی آسیا اهلی شد.

نخستین نشانه‌های اهلی‌سازی بز در ایران یافت شده که مربوط به حدود ده هزار سال پیش از میلاد است.

در تمامی نواحی که از دامداری امرار معاش می‌کنند به دلیل گسترهٔ محصولاتش و آسانی نگهداری بسیار

مورد توجه است.

بزها چیزهایی را می‌خورند که گوسفند نمی‌تواند بخورد، حتی در اراضی تعریف نشدهٔ حومهٔ شهرها، و نقش

غیرقابل انکاری در مسیر سازی دارند. بدین ترتیب برای فقرا در ایران و افغانستان و بسیاری دیگر از مناطق خشک

مانند آفریقا، بز نقشِ هم گاو و هم گوسفند را ایفا می‌کند.

مفهوم نماد بز در گنج یابی

نشان بز به معنی قبر شخص دلاور که در زمانهای باستان جنگجوی بزرگی بوده و به احتمال زیاد قبر سرداری

هم می تواند باشد این تندیس و نشان را روی سر قبر می گذاشتند و یا روی خود سنگ قبر حکاکی می کردند .

این نماد در زمان زرتشتیان کاربرد زیادی داشت و عموما دفینه در قسمت زیر پا در ۷۰ سانتی وجود دارد

هر چه شاخ بز بزرگتر باشد نشان از محبوبیت و بزرگی شخص داخل مقبره را میرساند

و معمولا اموال بیشتری را هم همراه خود دارد .

و یک مورد در مورد برسیهای انجام شده روی این نماد اگر این نماد در مرکز صخره ای حکاکی شده بود در جایی

پرتگاهی و دست نیافتنی پلمبی خواهید داشت که همراه با تله هست پس باید با دقت و احتیاط کامل مورد

کاووش قرار گیرد… فقط توجه داشته باشید این نماد رو با سنگ نگاره های بز کوهی که توسط مردم باستان روی

سنگها و داخل غارها کشیده شده اند اشتباه نگیرید.